Er staan eindelijk nieuwe speeltoestellen op het Ruth Firstplein in Transvaal. Eind 2021 vroeg gemeenteraadslid Janneke Holman van de PvdA voor het eerst bij het stadsbestuur aandacht voor de vervallen en verloederde speeltuin. Het houten huisje met glijbaan was kapot en ook de andere speeltoestellen hadden hun beste tijd gehad.

Op het plein zijn nu een nieuw klimtoestel, een wip, een speelhuisje en trampolines geplaatst. “Ik ben heel blij dat de strijd voor een opknapbeurt samen met bewoners nu zijn vruchten begint af te werpen", zegt Holman, die deze week de speeltoestellen zelf even uitprobeerde (foto onder) en goedkeurde. "Maar er moet nog meer gebeuren om het plein helemaal te laten shinen."

De PvdA vroeg eind 2021 ook of er meer bomen geplant kunnen worden in de straat die langs het pleintje loopt. Er stonden vroeger bomen, maar die waren jaren geleden gekapt en nooit teruggeplant. “Juist in versteende wijken als Transvaal zijn bomen en groen belangrijk. Gewoon omdat het de wijk mooier en leuker maakt, maar ook omdat bomen zorgen voor verkoeling op hete dagen die we steeds vaker zullen meemaken”, aldus Holman. Recent werd bekend dat er zeven nieuwe bomen geplant worden in de straat.

Toch is het gemeenteraadslid nog niet helemaal tevreden. Zo snapt zij niet waarom het contact tussen bewoners en de gemeente Den Haag zo moeilijk verliep. “Bewoners die iets willen in hun wijk, zoals op zo’n pleintje, krijgen soms te maken met vijf verschillende afdelingen. De een gaat over de speeltuin, de andere over de bestrating en weer een andere over het groen. Dat moet echt beter, maar het college lijkt nog een beetje te ontkennen dat dit een probleem is.”

Tekst gaat door onder foto.

Verschillen in de stad

Holman wil daarover in debat met de wethouder: “Je moet soms bijna afgestudeerd jurist of bestuurskundige zijn met zeeën van tijd om iets voor elkaar te krijgen. Dat moet echt beter, anders blijven de verschillen in de stad groot. Want hoogopgeleide bewoners in rijkere wijken krijgen dan meer voor elkaar dan in wijken waar bewoners de eindjes aan elkaar moeten knopen, de taal minder goed spreken en zo minder snel de weg naar de gemeente weten te vinden.”